Zarys dziejów szkoły w latach 1961 – 2000

50 lat istnienia Szkoły Podstawowej w Węgierskiej Górce to już historia. Pomysł wybudowania nowej placówki zrodził się pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku, ze względu na szybki rozwój miejscowości, wzrost liczby mieszkańców, w tym dzieci w wieku szkolnym i potrzebami ich kształcenia. Dotychczasowe ,,rozproszenie” nauczania dzieci i młodzieży w kilku miejscach: w budynku po zlikwidowanej Szkole Mechaniczno – Odlewniczej, w salach w tzw. Szancerówce w Ciścu oraz w willi ,,Urszula” za torami, a później u Górkiewiczów za Mostem Junackim, stanowiło duże utrudnienie.

W 1957 roku zawiązał się Komitet Budowy Szkoły na czele z dyrektorem administracyjnym Odlewni Żeliwa w Węgierskiej Górce Zbigniewem Błachutem. Członkami komitetu zostali: Władysław Adamiec, Stanisław Zyzak, Antoni Kocoń, Stanisław Dziedzic, Karol Tetłak, Maria Bodzek, Józef Zuziak, Edward Duc, Stanisław Szczotka i Władysław Dymkowski. Komitet czynił starania o uzyskanie środków finansowych na budowę szkoły oraz zakup parceli od miejscowego Nadleśnictwa. Duże zaangażowanie w fazie przygotowawczej jak i już w trakcie budowy wykazały władze lokalne z przewodniczącym Osiedlowej Rady Narodowej Stanisławem Dziedzicem współpracując nad realizacją tego przedsięwzięcia z Komitetem Budowy Szkoły.

20 lipca 1957 roku uroczyście został wmurowany kamień węgielny pod budowę Szkoły Podstawowej w Węgierskiej Górce. Prace budowlane budynku szkoły powierzone zostały Przedsiębiorstwu Budownictwa Terenowego z Żywca. Koszty budowy placówki zostały pokryte ze Społecznego Funduszu Budowy Szkół w Żywcu, także dużą ofiarnością wykazał się miejscowy zakład Odlewnia Żeliwa przeznaczając na cele budowy kwotę 1 miliona złotych (co stanowiło jedną siódmą części kosztów).

  Z wielką pompą dokonano otwarcia Szkoły – Pomnika Tysiąclecia w dniu 23 lipca 1961 roku. W uroczystości wzięło udział wielu przedstawicieli ówczesnych władz państwowych i oświatowych szczebla wojewódzkiego i powiatowego. Otwarciu nowej placówki towarzyszyło duże zainteresowanie społeczności Węgierskiej Górki, szczególnie młodzieży szkolnej. Była to pierwsza szkoła w powiecie żywieckim, wybudowana na tysiąclecie państwa zgodnie z projektem władz państwowych ,,1000 Szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego”. Szkoła otrzymała wówczas imię ,,Manifestu Lipcowego”. Okazały budynek szkoły z nowoczesnymi, dużymi salami lekcyjnymi na parterze i piętrze wzbudzał zachwyt.

Nowy rok szkolny 1 września 1961 roku w iście komfortowych warunkach mogło rozpocząć 445 uczniów. Jedynym mankamentem było skromne wyposażenie szkoły w pomoce i sprzęt dydaktyczny. W miarę upływu lat czyniono usilne starania, aby szkoła była właściwie doposażona w niezbędne pomoce naukowo – dydaktyczne. Funkcję dyrektora tejże szkoły pełnił Władysław Stankiewicz, a zastępcą dyrektora była Maria Bodzek. W szkole pracowali ponadto nauczyciele: Cecylia Barabasz, Maria Czerwenko, Zofia Czerwenko, Teresa Hołyst, Genowefa Holboj, Kazimierz Kosoń, Anna Lizak, Maria Maślanka, Stanisław Płonka, Władysława Pawlus, Maria Płowucha, Weronika Stankiewicz, Karol Śliwa.

8 maja 1964 roku na konferencji Rady Pedagogicznej z udziałem władz Kuratorium Oświaty i Inspektoratu Szkolnego podjęto uchwałę o przekształceniu tej placówki w szkołę wiodącą. Wdrażanie tej uchwały rozpoczęto w kolejnym roku szkolnym. Kadra pedagogiczna czyniła usilne starania o podwyższenie poziomu nauczania w szkole. Nauczyciele zostali zobowiązani do stałego unowocześniania metod nauczania, podnoszenia kwalifikacji zawodowych w celu podwyższania wyników w nauce uczniów. Praca dydaktyczna urozmaicana była licznymi apelami i akademiami z okazji różnych uroczystości. Jedna z nich poświęcona była Tysiącleciu Państwa Polskiego i pięcioleciu istnienia szkoły. Odbyła się ona w dniu 26 września 1966 roku. Jubileusz obchodziła również Spółdzielnia Uczniowska ,,Przyjaźń”, której organizatorką i długoletnią opiekunką była Zofia Czerwenko.

Szkoła odgrywała ważną rolę w  środowisku lokalnym. Szkolny  zespół estradowy i chór szkolny z dyrygentką Janiną Jura uświetniał swoimi występami nie tylko akademie szkolne, lecz wiele uroczystości środowiskowych. Młodzież szkolna  pod opieką nauczycieli podejmowała się pierwszych prób aktorskich. Dużą popularnością cieszyła się sztuka ,,Zaklęty Kaczor” wystawiana w Węgierskiej Górce, Rajczy, Radziechowach, Cięcinie.

Niezbędnej pomocy przy wyjazdach uczniów do innych szkół  udzielała Odlewnia Żeliwa w Węgierskiej Górce jako tzw. „zakład opiekuńczy szkoły”. Szkoła miała wysokie aspiracje nie tylko w kwestii nauczania uczniów, lecz pragnęła pozytywnie wpływać na rozwój rodziców. W listopadzie 1966 roku został zorganizowany Uniwersytet Powszechny dla rodziców, cieszący się dużą popularnością i zainteresowaniem. Jego wykładowcami byli m.in. mgr Franciszek Biernat i mgr Kazimierz Kamiński. Uniwersytet pod kierownictwem Marii Płowucha działał do kwietnia 1968 roku.

Rok 1971/72 był szczególnym okresem w życiu szkoły. To dziesiąta rocznica istnienia placówki. W szkole na dzień 1 września 1971 uczyło się już 628 uczniów, nad edukacją których czuwało 22 nauczycieli. Nastąpiła zmiana zastępcy dyrektora szkoły. Nowym zastępcą został Karol Śliwa.

Na szczególną uwagę zasługuje dzień 19 września 1971. W tym dniu Szkoła Podstawowa im. Manifestu Lipcowego otrzymała sztandar, ufundowany przez Komitet Rodzicielski. Od tej pory sztandar towarzyszył uczniom we wszystkich ważnych i wzniosłych momentach ich życia szkolnego. Praktyka ta utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Na sztandar ślubowali uczniowie klas pierwszych rozpoczynający naukę, ślubowali absolwenci szkoły, był i jest  obecny podczas akademii o charakterze patriotyczno – państwowym. Nadmienić należy, że do pocztu sztandarowego wybierano uczniów osiągających najwyższe wyniki w nauce i zachowaniu.

Dziesięciolecie istnienia szkoły to także okres podsumowań i ocen placówki. Dyrektor szkoły Władysław Stankiewicz otrzymał wówczas liczne gratulacje wysokiej oceny pracy kadry pedagogicznej. Dowodem takiego poziomu nauczania były sukcesy uczniów w roku szkolnym 1972/73. Uczeń Krzysztof Golec został laureatem Wojewódzkiej Olimpiady Matematycznej w Krakowie (jego przygotowaniem zajmowała się Barbara Tetłak). Uczeń rozsławił tym samym imię szkoły i zapewnił sobie naukę w klasie uniwersyteckiej V LO im. A. Witkowskiego z eksperymentalnym programem matematyki, realizowanym przez wykładowców z Instytutu Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W następnym roku brat Krzysztofa – Janusz Golec powtórzył sukces (obecnie profesor matematyki w Fordham University w Nowym Jorku). 

   Na uroczystej akademii kończącej rok szkolny 1972/73 z należytym szacunkiem został pożegnany wieloletni dyrektor szkoły Władysław Stankiewicz, służący całym sercem szkole i wielki przyjaciel młodzieży.

W roku szkolnym 1973/74 szkoła została przekształcona w Zbiorczą Szkołę Gminną. W skład ZSG  weszły szkoły i przedszkola wszystkich miejscowości gminy Węgierska Górka. Funkcje dyrektora objął mgr Mieczysław Bieda, a zastępcą został Karol Śliwa. Szkoła rozpoczynała wdrażanie nowego systemu dydaktyczno – wychowawczego, opracowanego przez wykładowców Uniwersytetu Poznańskiego oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ideą tego programu było pogłębianie pracy wychowawczej, organizacja właściwego środowiska wychowawczego, większe zainteresowanie dzieckiem. Duży nacisk położono na samorządność uczniowską.

   Od września 1973 roku w Zbiorczej Szkole Gminnej utworzone zostały tzw. klasy uzawodowione, w których młodzież z gminy, mająca trudności w nauce mogła realizować program klas VII i VIII w zmniejszonym wymiarze godzin oraz odbywać praktykę w warsztatach szkolnych Odlewni Żeliwa w Węgierskiej Górce, ucząc się przedmiotów zawodowych. Eksperyment ten nie trwał długo.

   Sukcesem zakończyły się próby przesunięcia zdolnych uczniów do klasy programowo wyższej. Uczennica Ewa Świsterska ,,awansowała” z kl.VI do VII, a z kl. II do III przesunięto uczennicę Aleksandrę Ficek i Beatę Przechera.

W roku szkolnym 1974/75 przy Zbiorczej Szkole Gminnej uruchomiono I klasę Liceum Ogólnokształcącego (filia LO im. M. Konopnickiej w  Milówce). Pierwsza matura licealistów miała miejsce w 1978 r. Uzyskana przez wychowanków Jolanty Mikuszewskiej wiedza pozwoliła im pomyślnie przebrnąć przez wymagania egzaminacyjne, a uczennica Bernadeta Kąkol uzyskała indeks wyższej uczelni bez zdawania egzaminów wstępnych. Rok później do egzaminu dojrzałości przystąpili podopieczni Barbary Moskal. Matura zakończyła się sukcesem, a indeks wyższej uczelni uzyskała Maria Juraszek. Była to już ostatnia matura w tutejszej szkole. Kilkunastu uczniów tutejszego liceum pomyślnie ukończyło studia wyższe.

Uczniów osiągających wysokie wyniki w nauce i zachowaniu wpisywano do tzw. Złotej Księgi założonej uchwałą Rady Pedagogicznej 6 czerwca 1977 roku. Z czasem praktyką stało się wpisywanie również uczniów uzyskujących wysokie osiągnięcia sportowe. W roku szklonym 1978/79 rozpoczęto wdrażanie dziesięcioletniej szkoły średniej. Po trzech latach eksperymentu władze oświatowe zrezygnowały z tego projektu.

W 1977 roku na emeryturę odszedł dotychczasowy dyrektor Zbiorczej Szkoły Gminnej             mgr Mieczysław Bieda, zasłużony i wybitny pedagog. Serdeczny i życzliwy człowiek. Nowym dyrektorem ZSG został mgr Aleksander Świsterski; funkcję zastępców pełniły: Krystyna Malec, Genowefa Holboj, a od 1978 roku także Elżbieta Gaweł.                                                                                                                                                                                

 Ważną częścią działalności młodzieży szkolnej był ich udział w przedsięwzięciach o charakterze lokalnym a nawet państwowym. Corocznie dzieci i młodzież wraz z nauczycielami     aktywnie uczestniczyła w organizowanych uroczystościach o charakterze patriotycznym przy forcie ,,Wędrowiec” upamiętniających bohaterską postawę obrońców Węgierskiej Górki w pierwszych dniach września 1939 roku. Zaangażowanie i postawa środowiska szkolnego została doceniona i uhonorowana 30 października 1973 roku udekorowaniem sztandaru szkoły odznaką opiekuna miejsc pamięci narodowej decyzją Wojewódzkiego Obywatelskiego Komitetu Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa. Tym samym środowisko szkolne zmotywowane zostało do jeszcze większego zaangażowania.

5 kwietnia 1974 roku w rocznicę wyzwolenia Węgierskiej Górki dzięki inicjatywie Elżbiety Gaweł, Wandy Tomiczek i Stanisława Płonki powstała przy szkole Izba Pamięci Narodowej. Eksponaty z okresu II wojny światowej ofiarowali m.in. Karol Suchanek, Roman Karpiński, rodziny Winszów i Mrozińskich. W następnych latach uzupełniały je Zofia Chochołowska i Barbara Moskal. Izbę udostępniano nie tylko uczniom, lecz także  gościom z zewnątrz. Zbiory izby zostały przekazane w roku szkolnym 1994/95 Muzeum Regionalnemu w Żywcu. W jej miejsce w 2001 roku zorganizowano Izbę Regionalną zawierającą zbiory ludowych tradycji i zwyczajów Żywiecczyzny. Jej organizacją zajmowały się Emilia Rzońca i Bożena Majdak.  Wspomnieć należy również o dużym zaangażowaniu uczniów i nauczycieli w troskę o fort ,,Wędrowiec”, gdzie porządkowano otoczenie, składano kwiaty, a w okresie jesiennym organizowano Rajd Szlakiem Fortów połączony z konkursem o obronie Węgierskiej Górki. W forcie organizowane były lekcje historii połączone z możliwością zwiedzania obiektu, a przewodnikiem w czasie tych spotkań był niezapomniany pan Andrzej Gaweł.

Pamięć o bohaterskich obrońcach Węgierskiej Górki skłoniła nauczycieli uczących w tutejszej szkole do zgłoszenia wniosku o zmianę imienia szkoły z ,,Manifestu Lipcowego” na ,,Obrońców Węgierskiej Górki”. O takiej decyzji poinformował dyrektor szkoły dr Aleksander Świsterski na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady Pedagogicznej 5 grudnia 1989 roku.

Podczas uroczystego zakończeniu roku szkolnego 1989/89 pożegnano odchodzącego na zasłużoną emeryturę długoletniego dyrektora szkoły Aleksandra Świsterskiego, człowieka oddanego sprawom oświaty, dbającego o wysoki prestiż szkoły i nauczycieli pracujących pod jego kierownictwem. Nowym dyrektorem szkoły została Krystyna Malec, a zastępcą Aleksandra Kliś. 

Uroczyste nadanie nowego imienia szkole ,,Obrońców Węgierskiej Górki” nastąpiło 21 września 1990 roku. Wśród licznie zaproszonych gości  na tę uroczystość przybyli żyjący, dawni obrońcy Węgierskiej Górki powitani z należytym szacunkiem. Od tej pory dzień 21 września obchodzony jest jako Święto Szkoły.

Szkoła wkroczyła w nowy etap. Coraz częściej myślano o konieczności jej rozbudowy. W ciasnym, wysłużonym budynku uczyło się 643 uczniów w 24 oddziałach. Szczególnie uciążliwym stawała się nauka na dwie zmiany w okresie zimowym ze względu na bezpieczeństwo uczniów.

 Skutkiem działań dyrekcji szkoły i przychylności władz gminy w 1995 roku został powołany Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły z przewodniczący Władysławem Gawlińskim, jego zastępcą został Wiesław Stypuła, skarbnikiem Bronisława Just, członkami: Grzegorz Figura, Jan Lach, Jan Pielichowski. Decyzja o rozbudowie szkoły, a także remoncie już istniejącego budynku została podjęta. Projekt rozbudowy szkoły  posiadający ciekawe rozwiązania konstrukcyjne oraz wyglądem zewnętrznym nawiązujący do tradycji regionu został opracowany przez architekta Macieja Wiewiórę. Wykonawcą prac budowlanych została Firma PBO ,,SKOBUD”. Z pełną świadomością czekających utrudnień podczas rozbudowy dyrekcja szkoły, nauczyciele i uczniowie realizowali plany dydaktyczno – wychowawcze ze szczególnym akcentem na bezpieczeństwo uczniów. Na początku roku szkolnego 1995/96 pożegnano odchodzącą na emeryturę dyrektor szkoły Krystynę Malec. Uczniowie, nauczyciele i rodzice serdecznie dziękowali jej za wieloletnią pracę pedagogiczną, trud i serce włożone w kształtowanie młodych umysłów.

Stanowisko dyrektora szkoły objęła mgr Irena Lach w wyniku konkursu przeprowadzonego przez władze samorządowe gminy. Przed dyrektorem stanęło nie tylko zadanie kierowania pracą dydaktyczną placówki, ale również nadzorowanie z ramienia szkoły jej rozbudowy, poszukiwanie sponsorów, aby jak najszybciej i z satysfakcją dokończyć rozpoczęte dzieło rozbudowy szkoły. W celu finansowego wsparcia rozbudowy grono nauczycielskie oraz przedstawiciele Rady Rodziców rozprowadzali wśród mieszkańców gminy i okolic symboliczne ,,cegiełki”, a zebrane kwoty zasiliły konto rozbudowy szkoły. Podziękowaniem dla wszystkich życzliwych dziełu rozbudowy osób był ,,Koncert naszych serc”. Uczniowie pod kierunkiem Alicji Ślusarczyk i Aleksandry Banaszak wystawili ,,Jasełkowy cud”, a chór szkolny z chórem kościelnym z Ciśca pod batutą Ryszarda Nowaka dał koncert kolęd. Absolwenci tutejszej szkoły A. Kowalska, M. Nowak, J. Pawlus oraz zespół ,,Górale” – braci Pieczarków zaprezentowali własny repertuar. Prace z rozbudową szkoły przebiegały rytmicznie, choć uciążliwość rozbudowy wszystkim dawała się we znaki.

Oddanie do użytku drugiego piętra szkoły odbyło się 1 września 1996 roku i zbiegło się w czasie z trzydziestopięcioleciem istnienia szkoły. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz gminy z wójtem mgr Piotrem Tyrlikiem, władze oświatowe, uczniowie i rodzice. Poświęcenia obiektu dokonał proboszcz Parafii św. Katarzyny ks. Stanisław Bogacz. W nowych salach zawisły krzyże ufundowane przez uczącego w szkole ks. Pawła Sordyla. Efektem rozbudowy było 6 dodatkowych sal lekcyjnych na drugim piętrze, nowoczesna biblioteka wraz z czytelnią, sala gimnastyki korekcyjnej i świetlica szkolna. Przy okazji rozbudowy odnowiono wiele pomieszczeń już istniejących. Zadbano również o odnowienie elewacji budynku szkoły.

24 maja 1998 roku rozbudowa szkoły została zakończona uroczystym odsłonięciem tablicy pamiątkowej upamiętniającej to wydarzenie. Aktu odsłonięcia tablicy dokonali dyrektor szkoły mgr Irena Lach, wójt gminy Piotr Tyrlik oraz przewodniczący Społecznego Komitetu Rozbudowy Szkoły Władysław Gawliński. W korytarzu na parterze wmurowano tablicę pamiątkową fundacji polsko-niemieckiej, partycypującej w rozbudowie szkoły.

Niemal od początku istnienia szkoła ,,otwierała się” na środowisko lokalne.  Interesowała się sytuacją rodzinną swoich uczniów. Wychowawcy klas zobowiązani zostali do dokładnego rozeznania środowiska rodzinnego swoich wychowanków. Starano się zapewnić pomoc uczniom posiadającym trudną sytuację ekonomiczną poprzez umożliwienie korzystania z bezpłatnych obiadów na stołówce szkolnej. Wspomnieć należy również o tzw. sponsorach, którzy anonimowo finansowali biedniejszym dzieciom posiłki czy gorącą herbatę. Wielu rodziców bardzo aktywnie pracowało w radach klasowych i Radzie Rodziców pomagając wychowawcom w organizowaniu imprez klasowych, dochodowych zabaw szkolnych, a uzyskane z tego tytułu fundusze, przeznaczano na doposażenie szkoły w nowoczesny sprzęt i pomoce. Wyróżniających się rodziców w pracy na rzecz szkoły honorowano ,,Orderem Bratka”.

Szkoła Podstawowa w Węgierskiej Górce pozwala uczniom  na ich  wszechstronny rozwój nie tylko intelektualny. Na terenie szkoły w całej jej historii istniały różnorodne organizacje pozwalające uczniom rozwijać swoje pozalekcyjne zainteresowania: Samorząd Uczniowski, Spółdzielnia Uczniowska, ZHP, Liga Ochrony Przyrody, Szkolna Kasa Oszczędności, Koło PCK, SKKT, Szkolny Klub Sportowy, chór, a nauczyciele pełniący role opiekunów tych organizacji poświęcali nie tylko czas, ale i serce swym podopiecznym. W szkole można  rozwijać różnorodne uzdolnienia artystyczno – muzyczne, sportowe, językowe, a wyniki różnorodnych konkursów na wszystkich szczeblach świadczą o wysokim poziomie nauczania pracującej tu kadry pedagogicznej.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

Dzieje szkoły w latach 2000 – 2010

Szkoła Podstawowa w Węgierskiej Górce jako placówka o stosunkowo niedługiej historii stara się, uwzględniając zmieniające się i skomplikowane uwarunkowania społeczne, budować własną tożsamość w oparciu o jak najlepsze tradycje polskie: narodowe, regionalne, patriotyczne i duchowe. Pragnie kształtować życie społeczności szkolnej czerpiąc z wielowiekowego i bogatego dziedzictwa kulturowego Polski, z dumnej tradycji przodków, z bohaterskiej postawy tych, którzy w czasach największej próby bronili tej ziemi płacąc najwyższą cenę. Obrońcy Węgierskiej Górki, bohaterowie kampanii wrześniowej z 1939 roku, którzy rozsławili jej dobre imię w ojczyźnie i świecie, są dla pokoleń uczniów, nauczycieli, rodziców naszej szkoły drogowskazem na drodze budowania owej tożsamości, tradycji, obyczajów i postaw.

Istotą działania każdej placówki jest jej ceremoniał. W naszej szkole tworzą go Sztandar Szkoły, który towarzyszy całej społeczności podczas wszelkich uroczystości szkolnych i środowiskowych, a także Hymn Szkoły.

Nasza szkoła przez dziesięciolecia swojego istnienia wypracowała także swoje tradycje, które nierozerwalnie łączą się z kalendarzem roku szkolnego.

Co roku pierwszego września inaugurujemy pracę biorąc udział w uroczystościach patriotyczno – religijnych przy Forcie „Wędrowiec”. To poniekąd święto naszych Patronów, nie każda szkoła może się pochwalić taką ich ilością. Uroczystości rozpoczyna przemarsz społeczeństwa i zaproszonych gości spod Urzędu Gminy w Węgierskiej Górce do Fortu „Wędrowiec”, tam, po wciągnięciu flagi na maszt i powitaniu, ma miejsce uroczysta Msza Święta w intencji poległych, z kolei uczniowie naszej szkoły przedstawiają okolicznościowy program, po czym głos zostaje oddany zaproszonym gościom. Po Apelu Poległych oraz złożeniu  wieńców i kwiatów pod tablicą pamiątkową wszyscy mogą częstować się wojskową grochówką. Udział w uroczystościach kształtuje w naszych uczniów postawy patriotyczne, obywatelskie, a także żywo uczy historii.

21 września, to Święto Szkoły. W naszej placówce obchodzone jest ono od 1990 roku, kiedy to miało miejsce uroczyste nadanie jej imienia. W tym dniu uczniowie klas pierwszych składają uroczyste ślubowanie na Sztandar Szkoły, zatem stają się pełnoprawnymi członkami naszej społeczności. Natomiast uczniowie klas starszych biorą udział w rajdach śladami Patronów, podczas których mogą wykazać się wiedzą historyczną dotyczącą obrony Węgierskiej Górki, umiejętnościami sportowymi, artystycznymi, wokalnymi.

Zakończenie roku szkolnego, to bardzo uroczysty dzień w naszej szkole. To dzień, kiedy w asyście Sztandaru Szkoły wręczane są nagrody dla uczniów osiągających wysokie wyniki w nauce i zachowaniu, co potwierdza wpis do Złotej Księgi. Obdarowywani są także ci, którzy osiągali sukcesy w sporcie lub innych dziedzinach. Z jednej strony, to radosny dzień, bo już za progiem wakacje, ale z drugiej strony, to dzień smutny, żegnamy przecież koleje roczniki opuszczające mury naszej szkoły. Szóstoklasiści ślubują na Sztandar Szkoły i przedstawiają montaż słowno – muzyczny. Niejednemu rodzicowi, nauczycielowi, a także uczniowi łza się w oku kręci, bo czas powiedzieć do widzenia.